ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ

ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΑΞΙΑ ΤΟΥΣ

Ακτινίδιo: Είναι ένα ιδιαίτερο σε μορφή και γεύση φρούτο, το οποίο περιέχει περισσότερη βιταμίνη C από οποιοδήποτε άλλο φρούτο. Περιέχει ακόμα κάλιο, μαγνήσιο, φώσφορο, ιχνοστοιχεία, ενώ κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι φυτικές ίνες. Προσφέρει λόγω της αντιοξειδωτικής του αξίας αντιμικροβιακή προστασία.
Οι φυτικές του ίνες συμβάλουν στην καλύτερη πέψη, αλλά και λειτουργία του εντέρου. Βέβαια απαιτείται προσοχή, αφού τα σποράκια που περιέχει είναι επικίνδυνα και πρέπει να αποφεύγονται σε παθήσεις όπως εκκολπωμάτωση, γαστρίτιδα, έλκος, ενώ το «τριχωτό» του δέρμα προκαλεί δερματικά αλλεργία σε πολλούς, που το αποφεύγουν για αυτό το λόγο. Ένα μικρό ακτινίδιο 70 γραμμαρίων δίνει 45 θερμίδες και 2.1 γραμμάρια φυτικών ινών, ενώ αποδίδει πάνω από το 100% των ημερήσιων αναγκών σε βιταμίνη C. 

Αχλάδι: «Ξαδελφάκι» του μήλου και του κυδωνιού, το αχλάδι είναι μια άριστη πηγή διαιτητικών ινών, βιταμίνης C, χαλκού και καλίου. Είναι φρούτο με ελάχιστες πιθανότητες να προκαλέσει αλλεργικές αντιδράσεις. Το υψηλό ποσοστό φυτικών ινών που περιέχει, ασκεί ευεργετική επίδραση στην κινητικότητα του εντέρου και στην πρόληψη της δυσκοιλιότητας. Πλούσιο και αυτό σε ουσίες με αντιοξειδωτική δράση, πηκτίνη και χαλκό. 

Ο χαλκός είναι συστατικό οξειδοαναγωγικών ενζύμων και συμπαράγοντας πολλών ορμονών και πρωτεϊνών. Τα τελευταία χρόνια, έρευνες υποστηρίζουν πως μια δίαιτα πλούσια σε χαλκό μπορεί να βελτιώσει την καρδιακή λειτουργία σε άτομα που έχουν προσβληθεί από κάποιο καρδιακό νόσημα. Η κατανάλωση χυμού αχλαδιών βοηθά στην ανακούφιση από τον πόνο σε διάφορες φλεγμονώδεις καταστάσεις ενώ, λόγω το βόριο που περιέχει μειώνει τον κίνδυνο της οστεοπόρωσης.

Μανταρίνι: Το μανταρίνι ανήκει στα εσπεριδοειδή φρούτα και είναι μια πολύ καλή πηγή βιταμίνης C. Έχει ένα διακριτικό άρωμα που το χαρακτηρίζει. Το μανταρίνι είναι επίσης πλούσιο σε ευεργετικά καροτινοειδή. Δύο μέτρια μανταρίνια (συνολικά 100 γραμμαρίων) αποδίδουν περίπου 53 θερμίδες.
Μήλο: Το μήλο είναι ένα από τα χαρακτηριστικότερα φρούτα του χειμώνα, αν και το βρίσκουμε και τις άλλες εποχές. Είναι καλή πηγή φυτικών ινών ίνες (3-5γρ κυρίως με τη φλούδα) και πηκτίνης, στοιχείο που το καθιστά χορταστικό. Είναι επίσης πηγή βιταμινών όπως Α & C και άλλων αντιοξειδωτικών (κυρίως φλαβονοειδή) ωφέλιμων για τον ανθρώπινο οργανισμό, αφού του προσφέρει αντιγηραντική, αγχολυτική και αντιπυρετική προστασία. Θερμιδικά αποδίδει 65 kcal ανά 125 γραμμάρια (τεμάχιο), με υψηλό ποσοστό νερού, που φτάνει το 84%.
Μπανάνα: Η μπανάνα είναι ένα φρούτο που δίνει ενέργεια και τονώνει, ενώ λόγω της τρυπτοφάνης που περιέχει επηρεάζει τα επίπεδα σεροτονίνης του οργανισμού, προσφέροντας καλύτερη διάθεση. Αποτελεί καλή πηγή βιταμίνης Α& C, καλίου και σιδήρου. Βοηθάει σε καταστάσεις όπως διάρροιες, αλλά και δυσκοιλιότητα. Είναι ίσως πιο πλούσια σε σάκχαρα και θερμίδες από άλλα φρούτα, αλλά αυτό σίγουρα δεν την καθιστά και «παχυντική». Αποτελεί καλό ενδιάμεσο σνακ ή ελαφρύ γευματίδιο πριν την άσκηση. Μία μέτρια μπανάνα 120 γραμμαρίων αποδίδει 110 θερμίδες, με πάνω από 3 γραμμάρια φυτικών ινών.
Πορτοκάλι: Το πορτοκάλι είναι ίσως το φρούτο που χαρακτηρίζει την εποχή του χειμώνα. Είναι μια εξαιρετική πηγή βιταμινών και κυρίως της C, όπως και άλλων αντιοξειδωτικών ουσιών όπως τα β-καροτένια. Προσφέρει λοιπόν υψηλή αντιϊκή, αντιβακτηριδιακή και αντιγριπική προστασία, θωρακίζοντας τον οργανισμό και προσφέροντας υψηλή προστασία. Το πορτοκάλι, όπως και τα άλλα εσπεριδοειδή συμβάλουν, λόγω των ινών που περιέχουν, στη μείωση της χοληστερίνης. Επίσης συμβάλει στην καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου από φυτικές του πηγές. Θερμιδικά αποδίδει 85 kcal ανά 185 γραμμάρια (τεμάχιο).
Ρόδι: Είναι ένα φρούτο πλούσιο σε βιταμίνες (Α, C, Ε, φυλλικό οξύ), σίδηρο, κάλιο και φυτικές ίνες, με σχετικά χαμηλές θερμίδες. Περιέχει τρεις διαφορετικές αντιοξειδωτικές ουσίες που ονομάζονται: τανίνες, ανθοκυανίνες και το ελλαγικό οξύ. Αυτές οι ουσίες του προσδίδουν μια πολύ υψηλή αντιοξειδωτική ικανότητα, μεγαλύτερη και από αυτή του κόκκινου κρασιού ή του πράσινου τσαγιού. Έχε, λόγω των υψηλών επιπέφων αντιοξειδωτικών ουσιών αντιμικροβιακές, αντιφλεγμονώδεις, θεραπευτικές και επουλωτικές ιδιότητες. Συμβάλει και στην καρδιαγγειακή προστασία αφού εμποδίζει την οξείδωση της «κακής» χοληστερίνης (LDL). Πρόσφατες μελέτες το συνδέουν με πρόληψησυγκεκριμένων μορφών, όπως του προστάτη. Μισό φλιτζάνι χυμού ροδιού ή καρπών αποδίδει 73 θερμίδες κια περίπου 3 γράμμάρια ινών.

Λωτός: Οι Ινδιάνοι της Βορείου Αμερικής λένε πως το φρούτο του λωτού το τρώμε μόλις πέσει η πρώτη παγωνιά, δηλαδή στα τέλη του Οκτώβρη. Προσοχή, τρώγονται μόνον όταν ωριμάσουν πολύ. Σε κάποιες χώρες ο καρπός τρώγεται πολύ και αποξηραμένος, ενώ στην Ιαπωνία χρησιμοποιείται στην παρασκευή του sake.

Ο λωτός έχει μια αξιοσημείωτη ιδιότητα: παρόλο που το φυτό μεγαλώνει στην λάσπη, δεν κρατά ποτέ λάσπη στα άνθη και τα φύλλα του. Αυτή η ιδιότητα ονομάζεται η επίδραση του λωτού. Ο λωτός είναι ξεχωριστός καθώς σχεδόν όλα τα μέρη του, άνθη, σπόροι, ρίζες και φύλλα είναι βρώσιμα. Ο καρπός του είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες, βιταμίνες C, Β1, Β2 και Β6, κάλιο, μαγγάνιο, φώσφορο και χαλκό.

Γενικά, το φυτό έχει μια ελαφριά σηπτική και αντιβακτηριδιακή δράση.

Κυδώνι: Η θρεπτική αξία του φρούτου έγκειται κυρίως στη βιταμίνη C που περιέχει. Το φρούτο περιέχει επίσης μεγάλες ποσότητες τανίνης και λιθώδη κύτταρα. Το ωμό κυδώνι χρησιμοποιείται και ως βότανο κατά της διάρροιας. Επιπλέον, οι σπόροι του έχουν αποχρεμπτικές και μαλακτικές ιδιότητες. Τα κυδώνια τονώνουν επίσης την όρεξη, καταπραΰνουν το ερεθισμένο στομάχι και διευκολύνουν την ηπατική και νεφρική λειτουργία.

Καρπούζι : Το χαρακτηριστικότερο φρούτο του καλοκαιριού. Δίνει 21 θερμίδες / 100 γρ, 5.3 υδατάνθρακες και 94 γρ νερό, αλλά ελάχιστες φυτικές ίνες. Δροσερό και πλούσιο σε νερό είναι ένα ευχάριστο φρούτο που δροσίζει και αποτελεί ένα ευχάριστο ενδιάμεσο σνακ αλλά και ένα ελαφρύ βραδινό, συνοδευόμενο με ένα τυρί χαμηλό σε λιπαρά.  Δεν έχει ιδιαίτερη διατροφική αξία αλλά αποτελεί μια καλή επιλογή για το καλοκαίρι. Δε θα πρέπει να ξεγελάει η ελαφριά του γεύση αφού έχει αρκετή φυσική ζάχαρη και έτσι η υπερκατανάλωση του μπορεί να είναι επιβαρυντική για το βάρος μας. 

Πεπόνι : 21 θερμίδες / 100 γρ, 5 γρ υδατάνθρακες και 94.2 γρ νερό, 0.9 γρ φυτικές ίνες, Φρούτο γλυκό και σαρκώδες που επίσης χαρακτηρίζει το καλοκαίρι με τη γεύση του. Συνδυάζεται με αλλαντικό τύπου προσούτο ή με τυρί και δίνει μέτρια ποσότητα φυτικών ινών. Για πολλά άτομα είναι ιδιαίτερα δύσπεπτο και για αυτό θα πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση του. 

Ροδάκινα : Φρούτο σαρκώδες με μέτρια περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες που δίνει 37 θερμίδες / 100 γρ, 9.1 γρ υδατάνθρακες και 86.2  γρ νερό, 1.4 γρ φυτικές ίνες. Πλούσιο σε βιταμίνες (κυρίως C) αλλά και ιχνοστοιχεία. Δίνει ωραία μαρμελάδα αλλά και κομπόστα, ενώ είναι γευστικός και ο χυμός του.  

Βερίκοκα : Δίνουν 28 θερμίδες / 100 γρ, 6.7 γρ υδατάνθρακες και 86.6  γρ νερό, 2.1 γρ φυτικές ίνες. Είναι πλούσιο σε κάλιο, ασβέστιο και ρετινόλη-βιταμίνη Α. Το χνούδι του στη φλούδα του είναι για πολλούς αιτία δυσανεξίας και για αυτό το αποφεύγουν. Δίνει ωραία μαρμελάδα αλλά και κομπόστα.  Πολύ καλό σε ωμή αλλά και ξερή μορφή για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. 

Κεράσια : Δίνουν 47 θερμίδες / 100 γρ, 11.9 γρ υδατάνθρακες και 81,5  γρ νερό, 1,7 γρ φυτικές ίνες. Ισοδύναμο ενός φρούτου είναι τα 10 κεράσια και για αυτό θέλει προσοχή η συνολική ποσότητα κατανάλωσης τους αφού εύκολα ξεπερνούμε το όριο, οπότε και παίρνουμε πολλές θερμίδες. Είναι μέτρια σε ασβέστιο και κάλιο. Δίνουν πολύ ωραίο γλυκό του κουταλιού και συνδυάζεται ωραία σε γλυκά τύπου τούρτας και τάρτας. 

Σύκα : Δίνουν 41 θερμίδες / 100 γρ, 9.5 γρ υδατάνθρακες και 84.6  γρ νερό, 2.5 γρ φυτικές ίνες. Είναι φρούτο πολύ πλούσιο σε φυτικές ίνες και για αυτό και συστήνονται σε άτομα με κακή λειτουργία εντέρου. Καταναλώνονται ωμά αλλά και αποξηραμένα και έχουν ιδιαίτερα γλυκιά γεύση. Τα μικρά σποράκια που έχουν προκαλούν πρόβλημα σε άτομα με κολίτιδες ή άλλες γαστρεντερικές παθήσεις και έτσι πρέπει να αποφεύγονται, όπως και σε άτομα με διαβήτη. 

Νεκταρίνια : Δίνουν 50 θερμίδες / 100 γρ, 12.4 γρ υδατάνθρακες και 80.2  γρ νερό, 2.5 γρ φυτικές ίνες. Το κύριο διατροφικό στοιχείο που δίνει είναι οι φυτικές ίνες οπότε είναι ένα φρούτο ιδιαίτερα καλό για την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας. 

Φράουλες : Δίνουν 26 θερμίδες / 100 γρ, 6.2 γρ υδατάνθρακες και 88.9  γρ νερό, 2.5 γρ φυτικές ίνες. Τα μικρά σποράκια που έχουν προκαλούν όπως συμβαίνει και με τα σύκα, πρόβλημα σε άτομα με κολίτιδες ή άλλες γαστρεντερικές παθήσεις και για αυτό δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνονται στα διαιτολόγια τους. Δίνουν ωραία μαρμελάδα ή γλυκό του κουταλιού, ενώ χρησιμοποιείται συχνά και σε γλυκά και παγωτά.   

Σταφύλια : Δίνουν 63 θερμίδες / 100 γρ, 16.1 γρ υδατάνθρακες και 79.3  γρ νερό, 0.9 γρ φυτικές ίνες. Φρούτο που έχει ωραία γεύση και φανατικούς οπαδούς. Θέλει προσοχή η ποσότητα αφού ισοδύναμο φρούτου είναι 10-12 ρόγες! Δίνει γευστικότατο γλυκό του κουταλιού αλλά χρησιμοποιείται πολύ και στην μαγειρική π.χ. με χοιρινό δίνονται ωραία γλυκόξινη γεύση. 

Μούσμουλα : Δίνουν 42 θερμίδες / 100 γρ, 10.6 γρ υδατάνθρακες και 74.5  γρ νερό, 10.2 γρ φυτικές ίνες. Είναι πολύ πλούσια σε ίνες και άρα από τις καλύτερες επιλογές για τα άτομα με δυσκοιλιότητα. Είναι πλούσια σε ασβέστιο, συγκριτικά με άλλα φρούτα. Ιδιαίτερη γεύση που δεν το κάνει και το πιο δημοφιλές φρούτο .

Τα οφέλη των αποξηραμένων φρούτων.

Πολλές φορές οι καταναλωτές βρίσκονται σε δύσκολη θέση επειδή η ανάγνωση των ετικετών διατροφικής επισήμανσης πάνω στα προϊόντα κατανάλωσης απαιτεί PhD στη βιοχημεία!

Ορίστε μια συμβουλή: Όσο λιγότερα συστατικά αναγράφονται πάνω στις ετικέτες, τόσο λιγότερο επεξεργασμένο είναι το τρόφιμο. Όταν αγοράζετε αποξηραμένα φρούτα, θα πρέπει να ελέγχετε στην ετικέτα το πρώτο συστατικό να είναι φρούτα, όπως π.χ. σταφίδες, δαμάσκηνα, βερίκοκα ή σύκα. Υπάρχει η αντίληψη ότι τα αποξηραμένα φρούτα είναι επεξεργασμένα με υδρογονωμένο λίπος.

Τα αποξηραμένα φρούτα είναι υγιεινά τρόφιμα και μια καλή επιλογή για ενέργεια (θερμίδες), φυτικές ίνες, ενώ φυσικά δεν περιέχουν καθόλου λίπος. Τα αποξηραμένα φρούτα ‘σε βάρος’ έχουν περισσότερες θερμίδες από τα αντίστοιχο φρέσκα φρούτα, και παρόλο που περιέχουν περισσότερες θερμίδες, περιέχουν επίσης και άλλες θρεπτικές ουσίες σε μεγαλύτερη ποσότητα. Για παράδειγμα, αν και τα φρέσκα σταφύλια δεν είναι μια ιδιαίτερα καλή πηγή σιδήρου, οι σταφίδες, που είναι αποξηραμένα σταφύλια, είναι πλούσιες σε σίδηρο.

Μια κούπα φρέσκων δαμάσκηνων έχει μόνο 91 θερμίδες, αλλά μόνο 1% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας σιδήρου. Ένα φλιτζάνι αποξηραμένων δαμάσκηνων έχει 406 θερμίδες, αλλά 23% της ημερήσιας συνιστώμενης ποσότητας σιδήρου. Βέβαια, δεν χρειάζεται να φάτε μια ολόκληρη κούπα αποξηραμένων δαμάσκηνων εάν βρίσκεστε σε πρόγραμμα μείωσης βάρους. Μπορείτε να καταναλώσετε μερικά αποξηραμένα δαμάσκηνα, π.χ. προσθέτοντάς τα ψιλοκομμένα στα δημητριακά σας, που αποτελεί μια νόστιμη και θρεπτική επιλογή. (2 βερίκοκα, αποξηραμένα ή 2 δαμάσκηνα αποξηραμένα ή 1 ½ μεγάλο σύκο αποξηραμένο αντιστοιχεί σε μία μερίδα φρούτου και 60 θερμίδες).

Τα φυσικά αποξηραμένα φρούτα κάνουν καλό, αλλά πρέπει να προσέχετε σε τι ποσότητες τα καταναλώνετε ειδικά όταν προσέχετε τις θερμίδες σας. Η προσθήκη ζάχαρης στα αποξηραμένα ή στα φρέσκα φρούτα αλλάζει την θερμιδική τους αξία.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσθέτετε ζάχαρη στα αποξηραμένα ή στα φρέσκα φρούτα, γιατί είναι από τη φύση τους γλυκά. Μπορείτε να επιλέξετε οργανικά αποξηραμένα φρούτα χωρίς τα προστιθέμενα θειώδη άλατα ή συντηρητικά ή επίσης μπορείτε να προτιμάτε τα συμβατικά αποξηραμένα φρούτα, τα οποία μπορεί να επεξεργάζονται με θειώδη άλατα ή ασκορβικό οξύ, απλά για να αποτραπεί η αμαύρωσή τους. Συμπερασματικά : Πάντα επιλέγετε αποξηραμένα φρούτα χωρίς επιπλέον ζάχαρη.

ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Το πορτοκάλι ανήκει στην ομάδα των εσπεριδοειδών, όπως το μανταρίνι, το λεμόνι, το νεράντζι και το γκρέιπφρουτ. Εκτός από την ευχάριστη γλυκόξινη γεύση και το έντονο άρωμα, το πορτοκάλι είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο και για την υγεία, αφού βοηθά στην κάλυψη του οργανισμού σε διάφορα συστατικά και συμβάλλει έμμεσα στην πρόληψη χρόνιων ασθενειών, όπως τα καρδιαγγειακά νοσήματα, ο καρκίνος, η αναιμία και οι διαταραχές του νευρικού σωλήνα. Ειδικά τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι καπνιστές, μπορούν να ωφεληθούν σημαντικά από την κατανάλωση πορτοκαλιών.

Το πιο χαρακτηριστικό θρεπτικό συστατικό του πορτοκαλιού είναι η βιταμίνη C, ένα σημαντικό αντιοξειδωτικό που βοηθά στην καλή υγεία του δέρματος, των οστών και των ούλων, στην απορρόφηση του σιδήρου από το έντερο και στην προστασία των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες. Το φυλλικό οξύ, είναι μια άλλη βιταμίνη που περιέχεται στο πορτοκάλι και είναι απαραίτητη για την παραγωγή νέων κυττάρων, την αιμοποίηση και την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος. Επίσης, το πορτοκάλι περιέχει κάλιο, ένα ιχνοστοιχείο που βοηθά στην ισορροπία υγρών και στην καλύτερη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.

Η ενέργεια (θερμίδες) που δίνει το πορτοκάλι προέρχεται κυρίως από σάκχαρα, ωστόσο λόγω του χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, τα σάκχαρα αυτά δεν προκαλούν απότομες αλλαγές στη γλυκόζη αίματος. Σε αυτό βοηθούν και οι φυτικές ίνες που περιέχει, οι οποίες επιπλέον προάγουν τον κορεσμό και βοηθούν στην καλή λειτουργία του εντέρου. Επίσης, το πορτοκάλι έχει υψηλή περιεκτικότητα σε νερό συμβάλλοντας στην επαρκή υδάτωση του οργανισμού.

Ο χυμός του πορτοκαλιού, παρότι ιδιαίτερα γευστικός και θρεπτικός, είναι ταυτόχρονα πολύ ευπαθής, αφού η βιταμίνη C που περιέχει καταστρέφεται όταν έρθει σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα και με την έκθεση στο φως.

Ο φρεσκοστυμμένος χυμός σε σχέση με τους τυποποιημένους είναι σαφώς ανώτερος διατροφικά και γευστικά, αφού το άρωμά του συντίθεται από πολλές διαφορετικές ουσίες, οι οποίες όμως είναι πολύ ασταθείς.

Το πορτοκάλι μπορεί να ενταχθεί στο ημερήσιο διαιτολόγιο όλες τις ώρες: στο πρωινό, σαν ενδιάμεσο σνακ, σαν συνοδευτικός χυμός στο κυρίως γεύμα ή σαν επιδόρπιο. Μάλιστα αποτελεί μια άριστη εναλλακτική άλλων τροφίμων όπως τα αναψυκτικά, τα γλυκά, και ενδιάμεσα σνακ πλούσια σε λιπαρά, ζάχαρη και αλάτι.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω θα μπορούσαμε ίσως να παραφράσουμε την παροιμία με το μήλο και να πούμε πως και ένα… πορτοκάλι την ημέρα, τον γιατρό τον κάνει πέρα!

ΜΗΛΟ

Διαθέτει το χρώμα του πάθους και θεωρείται το πιο ‘αμαρτωλό’ φρούτο, καθώς αποτέλεσε την αιτία για το διωγμό των πρωτόπλαστων από τον παράδεισο. Στην ελληνική μυθολογία, τα μήλα είχαν τη γεύση μελιού και θεωρούνταν ότι θεράπευαν όλες τις ασθένειες, ενώ στην αμερικάνικη παραδοσιακή ιατρική, το μήλο χαρακτηρίζεται ως ο ‘βασιλιάς των φρούτων’. Αποτελεί πράγματι ένα εξαιρετικό φρούτο με ποικίλες ευεργετικές ιδιότητες. Παραλλάσσοντας τη λαϊκή ρήση:

'ένα μήλο την ημέρα κάνει πέρα... τη χοληστερίνη, την πίεση, την υπεργλυκαιμία, τις καρδιοπάθειες, την όρεξη, τον καρκίνο, τους ιούς... και κατά συνέπεια το γιατρό!'

Στη συνέχεια, θα αναλύσουμε το ισχυρό ‘πακέτο’ φυσικών φαρμάκων του μήλου, και τις σημαντικές επιπτώσεις του στην υγεία. Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία και οφέλη για την υγεία.

Είναι ιδιαίτερα θρεπτικό, καθώς περιέχει αρκετές φυτικές ίνες (3-5γρ), βιταμίνες (C), αντιοξειδωτικά και μέταλλα πολύ χρήσιμα και ωφέλιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό. Θερμιδικά αποδίδει 65 kcal ανά 125 gr (τεμάχιο), ενώ αποτελείται από νερό σε ποσοστό 84%. Πολλαπλά είναι τα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση μήλων, καθώς καθυστερεί τα νοσήματα φθοράς και παρέχει αντιγηραντική, αγχολυτική, ηρεμιστική και αντιπυρετική προστασία.

Πιο συγκεκριμένα, τα φλαβονοειδή που περιέχονται σε υψηλές συγκεντρώσεις (κυρίως στο εξωτερικό περίβλημα), είναι ουσίες με ισχυρές αντιοξειδωτικές ικανότητες που δρουν στο αίμα και τους ιστούς (Exp Aging Res, 2007, Br J Nutr, 2007). Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες (Πανεπ. Ουτρέχτης, Πανεπ. Αμπερντίν) η κατανάλωση μήλων, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ενδέχεται να ωφελεί το παιδί μελλοντικά, προστατεύοντάς το από άσθμα και άλλες ασθένειες, κυρίως λόγω των φλαβονοειδών που περιέχονται.

Από την άλλη πλευρά, οι αδιάλυτες φυτικές ίνες βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του εντερικού σωλήνα και σύμφωνα με μελέτες, οι αδιάλυτες φυτικές ίνες συμβάλλουν σημαντικά στην πρόληψη του καρκίνου παχέος εντέρου και τη μείωση της δυσκοιλιότητας. Οι πολυφαινόλες (Int J Cancer, 2008) που περιέχονται στα μήλα, έχουν παρόμοια δράση και σε άλλους τύπους καρκίνου, όπως του μαστού. Σε πειραματόζωα φαίνεται ότι το καφεϊκό ή χλωρογονικό οξύ που περιέχεται, αναπτύσσει ισχυρή αντικαρκινική δράση.

Όσο για τις διαλυτές φυτικές ίνες φαίνεται να προκαλούν μείωση των επιπέδων χοληστερόλης (και της ‘κακής’ LDL χοληστερόλης) στο αίμα, κυρίως λόγω της αυξημένης απέκκρισης χολικών αλάτων αλλά και της πηκτίνης που περιέχεται (J Oleo Sc, 2007). Πρόσφατα, Γάλλοι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι τρώγοντας 2-3 μήλα ημερησίως, μειώνονται τα επίπεδα της χοληστερίνης μέχρι και 10%. Για άγνωστο ακόμη λόγο, η μείωση της χοληστερίνης στις γυναίκες είναι μεγαλύτερη από αυτή που παρατηρείται στους άντρες.

Επίσης, υπάρχει και η κερκετίνη, η οποία είναι πολύ ισχυρή αντιοξειδωτική ουσία, και φαίνεται να διαθέτει και προστατευτικές ιδιότητες ως προς τις καρδιαγγειακές παθήσεις (J Arg Food Chem, 2004). Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι που έτρωγαν καθημερινά ένα μήλο, μείωσαν κατά 59% τις πιθανότητες να πάθουν έμφραγμα (Μελέτη ΜΟΝΙCA).

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου της Μασαχουσέτης, 2-4 μήλα (ή χυμός) ημερησίως προφυλάσσουν από τις κυτταρικές βλάβες (οξειδωτικό στρες) που εξασθενίζουν τη μνήμη με την πάροδο του χρόνου και σχετίζονται με την εκδήλωση της νόσου του Αλτσχάιμερ ή άλλου είδους άνοιας.

Ακόμη, περιέχουν μια ουσία -πηκτίνη- που επηρεάζει το μεταβολισμό της γλυκόζης και βοηθά στη διατήρηση των επιθυμητών επιπέδων σακχάρου στο αίμα. Σε πιθανή υπογλυκαιμική φάση ένα μήλο ικανοποιεί την επιθυμία για γλυκό και εξαλείφει την ατονία ή τη ζάλη που προκαλούν τα χαμηλά επίπεδα της γλυκόζης. Γενικά, λόγω του χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη του μήλου, δεν προκαλείται απότομη άνοδος στα επίπεδα της γλυκόζης, γεγονός ιδιαίτερα σημαντικό για τη διατήρηση της επιθυμητής ευγλυκαιμίας. Προτιμήστε τα φρέσκα μήλα, από τους χυμούς, γιατί προσδίδουν μεγαλύτερο αίσθημα πληρότητας. Επιπλέον έχει δειχτεί ότι βοηθά στην πρόληψη του καταρράκτη στους ήδη διαβητικούς ασθενείς.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ερευνητές του Πανεπιστημίου Γέιλ, διαπίστωσαν ότι ακόμα και αν μυρίσει κανείς ένα μήλο μπορεί να μειώσει την πίεσή του. Ο Dr. Gary Schwartz, διευθυντής του Ψυχολογικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Γέιλ, ανέφερε ότι το άρωμα των μήλων έχει μια ηρεμιστική επίδραση σε πολλούς ανθρώπους, καθώς έχει την τάση να μειώνει την πίεση.

Άλλες έρευνες από τη Φινλανδία δείχνουν μια σχέση ανάμεσα στην τακτική κατανάλωση μήλων και τη μείωση του κινδύνου καρκίνου των πνευμόνων. Αρχικά υπάρχει μια αύξηση της αναπνευστικής ικανότητας (μείωση χρόνιας βρογχίτιδας, εμφυσήματος) και εν συνεχεία ένα προστατευτικό πλέγμα στον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου. Ειδικά στους καπνιστές, (ως πιο ευάλωτοι ομάδα) συνιστάται η άφθονη και συχνή κατανάλωση μήλων.

Τέλος, το μήλο αποτελεί εξαιρετικό φυσικό καθαριστικό(βοηθά στην υγιεινή και την λεύκανση) για τα δόντια, αν το τρώτε με τη φλούδα, ενώ φαίνεται να έχει και αντισηπτικές ιδιότητες (αρκετοί ιοί δεν επιβιώνουν μέσα σε χυμό μήλου). Πιθανόν

να προλαμβάνει και την εμφάνιση της ουλίτιδας.Αντιλαμβανόμαστε επομένως, ότι η φύση δια μέσου των τροφίμων της, δεν μας προσφέρει μόνο τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την επιβίωσή μας αλλά μας δίνει απλόχερα πολύτιμες δραστικές ουσίες που θωρακίζουν την υγεία μας.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης. Το μήλο είναι ένα εξαιρετικό φρούτο και από τα πλέον ευεργετικά. Συνιστάται, να το καταναλώνετε ολόκληρο, μαζί με τη φλούδα του, διότι στο εξωτερικό περίβλημα βρίσκονται κυρίως οι φυτικές ίνες.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης. Αγοράζετε όσα έχουν μικρό έως φυσιολογικό μέγεθος και μόνο όσα θα καταναλώσετε άμεσα. Να δείχνουν οπωσδήποτε καθαρά, συμπαγή, λαμπερά. Απαραίτητο, όμως, κρίνεται το προσεκτικό πλύσιμό τους με άφθονο νερό. Επιλέξτε μήλα χωρίς εμφανή χτυπήματα και αλλοιώσεις, με καθαρή μυρωδιά. Προτιμήστε τα κόκκινα μήλα καθώς είναι πλουσιότερα σε αντιοξειδωτικές ουσίες.

ΜΠΑΝΑΝΑ

Το όνομα της μπανάνας προέρχεται από την αραβική λέξη banan, που σημαίνει δάκτυλο. Ευδοκιμεί κυρίως σε τροπικό κλίμα, ενώ η συλλογή της γίνεται ενώ έχει ακόμα χρώμα πράσινο καθώς το φρούτο συνεχίζει να ωριμάζει πολύ γρήγορα μετά την κοπή του. Πρωτοεμφανίστηκε στην περιοχή της Μαλαισίας και ο Μέγας Αλέξανδρος έφερε το φρούτο στην Ευρώπη. Στην Αμερική ξεκίνησε να καταναλώνεται ευρέως μόλις το 19^ο αιώνα. Είναι πιθανώς το δημοφιλέστερο φρούτο παγκοσμίως και ο μέσος Αμερικάνος καταναλώνει 2 φορές περισσότερες μπανάνες σε σχέση με το μέσο Ευρωπαίο.

Η μπανάνα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας της σε υδατάνθρακες και της υψηλής θερμιδικής της αξίας (90-130 kcal) σε σχέση με τα υπόλοιπα φρούτα αποφεύγεται από τους καταναλωτές, ειδικά σε περιόδους δίαιτας. Ωστόσο, η μπανάνα είναι εξαιρετική πηγή πολλών βιταμινών και άλλων θρεπτικών συστατικών, ενώ η γλυκιά της γεύση και ο κορεσμός που προκαλεί λόγω των φυτικών ινών την καθιστούν ένα ποιοτικό σνακ σε σχέση με οποιοδήποτε επεξεργασμένο τρόφιμο ή γλύκισμα.

Πιο συγκεκριμένα, η μπανάνα είναι πολύ καλή πηγή Βιταμίνης C, καλίου και φυτικών ινών. Η βιταμίνη C που περιέχεται στη μπανάνα, ενισχύει την αντιοξειδωτική άμυνα του ανθρώπινου οργανισμού και προστατεύει από ασθένειες. Επιπλέον, η βιταμίνη C είναι ιδιαίτερα πολύτιμη για τη σύνθεση του συνδετικού ιστού, την απορρόφηση του σιδήρου και τη σύνθεση κυττάρων του αίματος.

Η περιεκτικότητα της μπανάνας σε Κάλιο είναι ιδιαίτερα υψηλή σε σχέση με άλλα φρούτα και τρόφιμα. Το Κάλιο είναι ένας ηλεκτρολύτης που παίζει σπουδαίο ρόλο στην πρωτεϊνοσύνθεση και τη διατήρηση και ανάπτυξη της μυικής μάζας, καθώς το κάλιο ρυθμίζει τα νευρικά ερεθίσματα για τη μυική συστολή. Μια δίαιτα πλούσια σε Κάλιο έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί προστατευτικό παράγοντα για την εμφάνιση αρτηριακής υπέρτασης, καθώς βοηθά στην απομάκρυνση της περίσσειας Νατρίου.

Επιπλέον, η μπανάνα, μέσω της υψηλής συγκέντρωσης σε φυτικές ίνες βοηθά ιδιαιτέρως στην καλή γαστρεντερική λειτουργία και στη σωστή πέψη, ενώ προκαλεί κορεσμό όταν συμπεριλαμβάνεται σε κάποιο γεύμα. Υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών έχει φανεί από επιστημονικές μελέτες να προσφυλάσσει τον ανθρώπινο οργανισμό από εμφάνιση υπερπλασιών της γαστρεντερικής οδού, ενώ παράλληλα συμβάλλει στη συντήρηση ενός υγιούς βάρους.

Η μπανάνα εκτός από τις φυτικές ίνες περιέχει 3 σάκχαρα, τη σουκρόζη, τη φρουκτόζη και τη γλυκόζη, τα οποία μεταβολίζονται πολύ γρήγορα παρέχοντας άμεση πηγή ενέργειας στον οργανισμό αυξάνοντας τη συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα. Στη μπανάνα βρίσκονται επίσης σημαντικές ποσότητες βιταμίνης B6 που συμμετέχει στη σύνθεση των αντισωμάτων του ανοσοποιητικού μας συστήματος, στη σύνθεση των ερυθροκυττάρων, στον πρωτεϊνικό μεταβολισμό και στην καλή λειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Επιπρόσθετα θρεπτικά συστατικά που περιέχονται στη μπανάνα σε μικρότερες ποσότητες είναι η βιταμίνη Α, η ριβοφλαβίνη, η νιασίνη, η θειαμίνη, ο σίδηρος, ο χαλκός, ο ψευδάργυρος, το παντοθενικό οξύ, ο φώσφορος, το ασβέστιο και το μαγνήσιο.

Τέλος, θα πρέπει να προσθέσουμε ότι η μπανάνα δεν περιέχει νάτριο, ενώ έχει ίχνη λίπους και χοληστερόλης.

Συμπερασματικά, η μπανάνα αποτελεί μια καλή πηγή ενδιαμέσου σνακ, πλούσιο σε φυτικές ίνες και θρεπτικά συστατικά και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αφαιρείται από ένα ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής. Η θερμιδική της αξία απλά την καθιστά ένα φρούτο που καλό είναι να μην καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες.

ΚΕΡΑΣΙΑ

Όπου ακούς πολλά κεράσια... κράτα και μεγάλο καλάθι! Αντιστρέφοντας τη λαϊκή παροιμία δίνουν στον οργανισμό ποικιλία θρεπτικών συστατικών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων ικανά να συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του, στην πρόληψη και άλλοτε στη θεραπεία πολλών νοσημάτων και εκφυλιστικών παθήσεων.

Τα κεράσια έχουν ως πιθανό τόπο καταγωγής, μια μικρή πόλη της Μικράς Ασίας, την Κερασούντα, από όπου πιστεύεται ότι πήραν και το όνομα τους. Έπειτα έφτασαν στην Ιταλία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Στην Ελλάδα παράγονται στην Πιερία, την Έδεσσα, τη Ροδόπη, τα Γρεβενά, και σε άλλα μέρη της βόρειας Ελλάδας ενώ θεωρούνται εξαιρετικής ποιότητας.

Πιο συγκεκριμένα, η χώρα μας κατέχει την 10η θέση στον κόσμο σε παραγωγή κερασιών με 43,000 τόνους το χρόνο. Τέλος, η κερασιά ανήκει στο γένος προύνος, στην οικογένεια ροδίδες, στην τάξη ροδώδη και είναι αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό. Έχει πολλές ποικιλίες, οι πιο γνωστές είναι η κερασιά Ρουπκόβου, η πετροκερασιά, η Ναπολέων και η κερασιά βοδενών, οι οποίες προέρχονται από την αγριοκερασιά. Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία.

Το κεράσι περιέχει αρκετά μεταλλικά άλατα, φυτικές ίνες και ελαγικό οξύ. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C, βιταμίνη B, σε κάλιο, ασβέστιο, φώσφορο, σίδηρο, μαγνήσιο και χαλκό. Ένα κεράσι αποδίδει 4 θερμίδες.

Οφέλη για την υγεία. Τα κεράσια είναι πλούσια σε φυτοστερόλες, που ανήκουν στην ομάδα των στερολών και αποτελούν φυσικά συστατικά των φυτών. Είναι ουσίες που δεν αποδίδουν ενέργεια κι έτσι δεν συνεισφέρουν στη θερμιδική πρόσληψη του οργανισμού. Πολλές όμως έρευνες έχουν δείξει ότι η πρόσληψη επαρκών ποσοτήτων φυτοστερολών οδηγεί στη μείωση των επιπέδων ολικής χοληστερόλης στο αίμα. Αυτό συμβαίνει είτε με τη μείωση της εντερικής απορρόφησης της χοληστερόλης που προσλαμβάνεται από την τροφή είτε με αλλαγές στον μεταβολισμό της χοληστερόλης στα εντερικά κύτταρα. Αυξάνουν τη φυσική άμυνα του οργανισμού προς τις ασθένειες ενώ διαθέτουν αντισηπτικές ιδιότητες, ενάντια σε φλεγμονές και λοιμώξεις (J Nutr. 2006). Μία έρευνα σχετικά με τη θεραπευτική αξία των κερασιών υποστηρίζει ότι ο χυμός τους αποτελεί ένα ισχυρό αντιβακτηριακό παράγοντα ενάντια στην τερηδόνα των δοντιών.

Πιο συγκεκριμένα, διαπιστώθηκε ότι ο χυμός κερασιών καταστέλλει κατά 89% τη δραστηριότητα των ενζύμων εκείνων που οδηγούν στο σχηματισμό πλάκας, δηλαδή, το αρχικό σύμπτωμα της τερηδόνας.

Άλλη μια σημαντική δράση των κερασιών είναι η εξής: Μειώνουν αισθητά την πνευματική κόπωση, και είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για τους μαθητές σε περιόδους εξετάσεων, στο τέλος της σχολικής χρονιάς, όπου υπάρχουν σε αφθονία. Αντίστοιχη δράση έχουν και στη σωματική κόπωση κυρίως λόγω της τέφρας των μεταλλικών αλάτων που περίεχουν, αυξάνοντας τα αλκαλικά αποθέματα του οργανισμού (Br J Sports Med. 2006)

Τα κεράσια γενικά έχουν γεύση γλυκιά, όξινη και στυφή και έχουν θερμαντική δράση στον οργανισμό. Ενδείκνυνται στην αναιμία, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σίδηρο καθώς προάγουν την αιμοποίηση. Επίσης, είναι πολύτιμα και σε αυτούς που παρακολουθούν μια δίαιτα αδυνατίσματος, γιατί οι υδατάνθρακες, που περιέχουν, ικανοποιούν την αίσθηση του γλυκού, χωρίς να προσδίδουν πολλές θερμίδες.

Ταυτόχρονα, δρουν αποτοξινωτικά, για το ήπαρ, τη χολή, τους αδένες και γενικότερα τον οργανισμό. Ακόμη, ευνοούν την καλή λειτουργία του ουροποιητικού συστήματος, ενώ είναι διουρητικά και χωνευτικά. Πολλοί μάλιστα συνηθίζουν να κρατάνε τα κοτσάνια των κερασιών και να τα χρησιμοποιούν το χειμώνα για την παρασκευή διουρητικών ροφημάτων.

Επίσης, ευνοούν την καλή λειτουργικότητα του εντέρου, ενώ δρουν ως καθαρτικά και ως υπακτικά, κυρίως λόγω των φυτικών ινών και των οργανικών οξέων, που περιέχουν. Επιπρόσθετα, λόγω των μεταλλικών αλάτων και ιχνοστοιχείων, που περιέχουν, δρουν, ανακουφιστικά, σε ρευματικούς πόνους και την ουρική αρθρίτιδα (J Nutr. 2003).

Τέλος, τα κεράσια είναι ιδιαίτερα πλούσια σε κάποιες φυτικές χημικές ουσίες που ονομάζονται ανθοκυανίνες οι οποίες τους δίνουν και το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα. Μια πρώτη δράση των ανθοκυανίδων είναι η εξουδετέρωση καρκινογόνων ουσιών. Επίσης, σε άλλες μελέτες (University of Michigan) βρέθηκε ότι αυξάνουν κατά 50% την παραγωγή ινσουλίνης από τα κύτταρα του παγκρέατος. Επομένως η κατανάλωση κερασιών πιθανόν να βοηθά εκτός από την πρόληψη του καρκίνου και στην πρόληψη του σακχαρώδη διαβήτη. Πιο συγκεκριμένα, οι ανθοκυανίνες, λόγω αυξημένης έκκρισης ινσουλίνης θα μπορούσαν να προδίδουν ένα καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο αποτρέποντας την υπερ- ή υπό-γλυκαιμία και κατά συνέπεια το διαβήτη.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης. Έχουν σχήμα σφαιρικό και η φλούδα τους είναι λεία και γυαλιστερή. Είναι μικρά σε μέγεθος και το χρώμα τους είναι διαφορετικό ανάλογα με την ποικιλία. Αναζητήστε κεράσια τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα.

Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Για να κρατήσετε τα κεράσια φρέσκα τοποθετήστε τα στη συντήρηση του ψυγείου. Η συντήρηση έχει περισσότερη υγρασία από το υπόλοιπο ψυγείο και θα βοηθήσει τα κεράσια να διατηρηθούν φρέσκα για μεγαλύτερο χρόνο. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό.

Προτεινόμενος τρόπος συντήρησης. Γνωρίζουμε ότι κατά την περίοδο της ωρίμανσης αυξάνονται οι υδατάνθρακες μέσα στο φρούτο από 7% έως 10% στο 16% με 18% ενώ συγχρόνως μειώνεται η περιεκτικότητά του σε νερό. To κεράσι ευτυχώς κατάφερε να γλιτώσει από τα βιολογικά βελτιωτικά και χημικά και να παραμείνει πιστό στην φυσική του πορεία : να ωριμάζει, δηλαδή μόνο το καλοκαίρι, επιτρέποντας να το δοκιμάζουμε μόνο μερικές εβδομάδες ετησίως.

Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος. Τα κεράσια τρώγονται κυρίως σαν φρέσκα φρούτα. Υπάρχουν και κονσερβοποιημένα, και χρησιμοποιούνται για την κατασκευή γλυκών, ενώ συνδυάζονται ωραία σε γλυκά τύπου τούρτας και τάρτας. Χρησιμοποιούνται επίσης, ως γλυκά του κουταλιού τα οποία γίνονται από όλες τις ποικιλίες. Τα κουκούτσια, χρησιμοποιούνται για να δίνουν άρωμα στο ‘μπράντυ’. Τέλος, από τα μαύρα πικρά κεράσια απολαμβάνουμε το Kirsch, το Cherry Brandy, και διάφορα άλλα ποτά.

ΦΡΑΟΥΛΕΣ

Διαθέτει το χρώμα του πάθους, γλυκιά διαπεραστική γεύση, άγρια ζουμερή ομορφιά και παραπέμπει συνειρμικά σε απολαυστικές στιγμές... Πρώτοι οι Ρωμαίοι την ανακάλυψαν, καλλιεργήθηκε πρώτη φορά το Μεσαίωνα, στις Άλπεις και διαδόθηκε έπειτα στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι μετοχές της όμως εκτοξεύτηκαν τον 18^ο αιώνα, όταν ένα νέο είδος ήρθε από την μακρινή Χιλή αποτελώντας την αφετηρία για όλες τις νέες ποικιλίες, περίπου 600, που υπάρχουν σήμερα. Η φράουλα ανήκει στην τάξη ‘ροδώδη’ και την οικογένεια ‘ροδίδες’ και είναι δικότυλο φυτό, πολυετές.

Θρεπτικά στοιχεία : Είναι ιδιαίτερα θρεπτική, καθώς έχει άφθονη βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, βιταμίνη Α (καροτίνη), ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, ιώδιο, μαγνήσιο, σελήνιο, τανίνες, και αρκετές φυτικές ίνες. Θερμιδικά αποδίδει 46 kcal ανά 100 gr. Δυστυχώς είναι ιδιαίτερα ευάλωτη σε ρυπαντικές ουσίες, λιπάσματα και φυτοφάρμακα.

Οφέλη για την υγεία : Πολλαπλά είναι τα οφέλη για την υγεία, καταναλώνοντας φράουλες, ιδιαίτερα την εποχή αυτή που υπάρχουν άφθονες. Η σύστασή της έχει ευεργετικές επιπτώσεις σε όσους πάσχουν απο ρευματισμούς και χολή, (κυρίως λόγω των βιταμινών), σε όσους έχουν δυσκοιλιότητα, (κυρίως λόγω των φυτικών ινών), και σε όσους έχουν αναιμία και υπέρταση. Δρα επίσης καθαρτικά, διουρητικά, μαλακτικά ενώ βοηθά σημαντικά στις αποβολή τοξινών του οργανισμού, ενισχύοντας τα αντιοξειδωτικά στοιχεία. Διαθέτει όμως και καλλυντική δράση. Είναι παρατηρημένο ότι n μάσκα με φράουλα τονώνει τnv επιδερμίδα και τnv κάνει απαλή, όμορφn και σφριγηλή.

Μια ενδιαφέρουσα μελέτη έδειξε ότι η μείξη φράουλας με αλκοόλ, σε μορφή κοκτέιλ, ενίσχυε κατά 30% τις αντιοξειδωτικές ιδιότητές της, οι οποίες καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που προκαλούν γήρανση στον οργανισμό και πολλές ασθένειες, (J. Sc. Food Agriculture, 2005).

Επίσης, λόγω της Βιταμίνης C και του Καλίου που περιέχονται σε μεγάλες ποσότητες, οι φράουλες προσδίδουν επιπλέον οφέλη για την προστασία από τη σιωπηρή νόσο της οστεοπόρωσης, ενώ παρέχουν προστασία κατά της στεφανιαίας νόσου, πρόληψη κατά του καρκίνου, (J Agric Food Chem. 2006), των καρδιαγγειακών παθήσεων, (Pathophysiol Haemost Thromb. 2006), της αρθρίτιδας, και είναι ευεργετικές για την ισορροπία των υγρών του σώματος και της αρτηριακής πίεσης.

Αντιλαμβανόμαστε επομένως ότι η φύση δια μέσου των τροφίμων της, δεν μας προσφέρει μόνο τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την επιβίωση μας αλλά μας δίνει απλόχερα πολύτιμες δραστικές ουσίες που θωρακίζουν την υγεία μας.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης:

Καταγωγή από Χιλή, με τις Η.Π.Α. να έχουν σήμερα την μεγαλύτερη παραγωγή παγκοσμίως. Στη χώρα μας, είναι ιδιαίτερα δημοφιλής η ευρωπαϊκή φράουλα, που έχει μικρό μέγεθος και γλυκιά γεύση. Αντίθετα, οι μεγάλες φράουλες ονομάζονται ‘Φράουλα Ανανάσα’. Γενικά, ο καρπός της φράουλας είναι σύνθετος και αποτελείται από μια ανθοδόχη με πολλά μικρά σπόρια στην επιφάνειά της. Αντέχει αρκετά, στις χειμερινές χαμηλές θερμοκρασίες, όμως μία απότομη αλλαγή θερμοκρασίας ή ένας παγετός μπορεί να τη βλάψει.

Η φράουλα φυτεύεται το φθινόπωρο έτσι ώστε να υπάρχει παραγωγή το επόμενο έτος, αν και η αυξανόμενη ζήτησή της, την μετέτρεψε σε μονοετές φυτό με πιο εντατική καλλιέργεια ακόμη και σε θερμοκήπια. Η συγκομιδή της γίνεται μόλις κοκκινήσει, συνήθως νωρίς την άνοιξη. Λόγω της ιδιαίτερης ευαισθησίας της συνηθίζεται η καλλιέργεια της να γίνεται όσο γίνεται πιο κοντά στα κέντρα ζήτησης και κατανάλωσης.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης : Αγοράζετε όσες έχουν μικρό έως φυσιολογικό μέγεθος, και μόνο όσες θα καταναλώσετε άμεσα. Να δείχνουν οπωσδήποτε καθαρές, συμπαγείς, λαμπερές, με ευδιάκριτες μικρές τριχίτσες στην επιφάνειά τους. Δείγμα φρεσκάδας είναι και τα πράσινα, καλοδιατηρημένα φυλλαράκια στην κορυφή του φρούτου. Απαραίτητο, όμως το προσεκτικό πλύσιμο τους με άφθονο νερό, μαζί με τα κοτσανάκια. Όσον αφορά την συντήρησή τους, ώριμες δεν διατηρούνται περισσότερο από 2 ημέρες, ενώ η πλήρης κατάψυξη πρέπει να αποφεύγεται. Ελαφριά συντήρηση είναι εφικτή.

Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος : Τρώγονται ωμές, σκέτες ως φρούτο αλλά και μαζί με ζάχαρη, λεμόνι, γιαούρτι, σαντιγύ ή λίγο αλκοόλ. Χρησιμοποιούνται επίσης στη ζαχαροπλαστική, γίνονται γλυκά επιδόρπια, μαρμελάδα, λικέρ, κομπόστα. Μια ενδιαφέρουσα πρόταση: πλύνετέ τις με άφθονο νερό στο οποίο υπήρχε λεμόνι, βουτήξτε τις για 30 λεπτά σε ζαχαρωμένο κρασί και αφαιρέστε τους μικρούς εξωτερικούς κόκκους. Καλή όρεξη...

ΡΟΔΑΚΙΝΟ

Αποκλειστικά καλοκαιρινό, δροσερό, ζουμερό και γεμάτο άρωμα φρούτο, το ροδάκινο θεωρείται το φρούτο της αγνότητας και της αθανασίας, σύμφωνα με κάποιες ανατολίτικες παραδόσεις. Από τις ανατολικές χώρες, και πιο συγκεκριμένα από την Κίνα, έφτασε στην Ευρώπη γύρω στο 100 μ.Χ. Σήμερα, καλλιεργείται κυρίως στην Ιταλία, την Αμερική, την Γαλλία, την Κίνα και την Ισπανία, ενώ στην χώρα μας, η οποία κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια αγορά, η Μακεδονία κρατά τα σκήπτρα της παραγωγής. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η ροδακινιά, είναι το περισσότερο καλλιεργούμενο οπωροφόρο δέντρο στον κόσμο μετά τη μηλιά.
Θρεπτικά στοιχεία. Το ροδάκινο περιέχει πρωτεΐνες, ζάχαρη, αρκετή ποσότητα βιταμίνης C και Ε, πολλά αντιοξειδωτικά, φυτικές ίνες, φώσφορο, βιοτίνη, σίδηρο και ασβέστιο.

Οφέλη για την υγεία. Χάρη στο σύμπλεγμα βιταμινών, κυρίως C και Ε, που περιέχει προστατεύει από γαστρεντερικές διαταραχές, βοηθάει στην πρόληψη πολλών μορφών καρκίνου, βοηθάει στην αντίσταση του οργανισμού στις ασθένειες, ενισχύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα, ενώ είναι καλό διουρητικό και υπακτικό.

Το ροδάκινο αποτελεί καλή πηγή διαλυτών φυτικών ινών, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της LDL-χοληστερόλης, γι αυτό συστήνεται η συχνή του κατανάλωση, ενώ λόγω του ογκώδους των διαφόρων λαχανικών και της χαμηλής ενέργειας την οποία παρέχουν καταναλώνονται από όσους επιδιώκουν να αδυνατίσουν. Επομένως, είναι ιδανικό για όσους προσέχουν τη διατροφή καθώς προσφέρει λίγες θερμίδες και μεγάλη ποσότητα βιταμινών.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι το ροδάκινο είναι ένα από τα πλουσιότερα σε νερό, φρούτα, καθώς αποτελείται κατά 89% από νερό. Επομένως ενυδατώνει το σώμα, την επιδερμίδα, έχει αντιγηραντικές ιδιότητες και είναι πολύτιμο για την υγεία και την ομορφιά του δέρματος. Eκτός όμως από τα πολύτιμα συστατικά που προσφέρει στον οργανισμό, χρησιμοποιείται και ως καλλυντικό.

Επίσης χάρη στην περιεκτικότητα του σε ιχνοστοιχεία, μέταλλα και βιταμίνες, το ροδάκινο είναι κατάλληλο για όσους έχουν άγχος, υπερένταση και νιώθουν κόπωση. Δρα ως ηρεμιστικό και αγχολυτικό.

Αντιλαμβανόμαστε επομένως ότι η φύση δια μέσου των τροφίμων της, ιδιαίτερα με τα φρούτα, δεν μας προσφέρει μόνο τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την επιβίωσή μας. Μας δίνει απλόχερα πολύτιμες δραστικές ουσίες που μας θωρακίζουν και μας προστατεύουν από νοσήματα φθοράς, αυξάνοντας έτσι το προσδόκιμο επιβίωσης.

Προτεινόμενος τρόπος επιλογής. Το ροδάκινο έχει σφαιρικό σχήμα και βελούδινη χνουδωτή φλούδα ανάλογα με την ποικιλία (περίπου 50 σήμερα) σε διάφορους χρωματισμούς του κίτρινου, του λευκού, του κόκκινου αλλά και του λευκοκίτρινου. Η σάρκα του είναι χυμώδης, με ιδιαίτερα αρωματική γλυκιά και υπόξινη γεύση. Υπάρχουν όμως, αρκετά είδη ροδάκινου που διαφέρουν στο σχήμα, στο άρωμα, στο χρώμα και στη γεύση.

Έτσι προκύπτουν τα νεκταρίνια, τα λευκόσαρκα ροδάκινα, τα μηλοροδάκινα και οι γιαρμάδες (αν και είναι δύσκολο να τους βρεις σήμερα). Γενικά, η ποιότητα του ροδάκινου είναι καλύτερη σε περιοχές όπου τα καλοκαίρια είναι ζεστά και οι χειμώνες, ήπια, κρύοι. Εμείς, τα ξεχωρίζουμε αρχικά από την μυρωδιά τους. Αυτά που δεν μυρίζουν χαρακτηριστικά τα αποφεύγουμε. Επίσης, δεν πρέπει να είναι χτυπημένα και καλό είναι να τρώγονται πάντα ξεφλουδισμένα, ή πολύ καλά πλυμμένα.

Προτεινόμενος τρόπος συντήρησης. Ιδανική φάση για την κατανάλωσή τους είναι η πλήρης ωρίμανση, η οποία συμβαίνει, από τα μέσα Ιουνίου έως το τέλος Σεπτεμβρίου. Ιδιαίτερη προσοχή όμως γιατί αμέσως μετά επέρχεται ταχύτατα η σήψη. Έτσι καλό θα είναι να καταναλώνονται νωπά, γιατί μπορούν να διατηρηθούν μόνο γύρω στις 15 ημέρες. Γενικά το ροδάκινο είναι αρκετά ευαίσθητο στη ζέστη και αν μείνει εκτός ψυγείου σαπίζει γρήγορα.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης. Εκτός από πολύτιμα φρούτα, τα οποία καταναλώνται νωπά, τα ροδάκινα γίνονται μαρμελάδα, γλυκό, κομπόστα, λικέρ, αναψυκτικά και χυμοί γιατί έχουν νόστιμη, γλυκιά γεύση, ιδιαίτερο άρωμα και ζωντανό χρώμα.

ΜΑΝΓΚΟ

Τα μάνγκο είναι εξωτικά φρούτα που κατάγονται από τροπικές περιοχές της Ασίας (όπως η Ινδία, η Κίνα, το Πακιστάν και η Ταϊλάνδη) και αποτελούν τα φρούτα που καταναλώνονται περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στον κόσμο. Υπάρχουν περισσότερες από 1.000 ποικιλίες μάνγκο και το δέντρο που καρποφορεί τα μάνγκο αποτελεί σύμβολο της αγάπης, καθώς τα φύλλα χρησιμοποιούνται παραδοσιακά σε ασιατικούς γάμους προκειμένου να ενισχύσουν τη γονιμότητα του ζευγαριού.

Τα μάγκο συνιστούν πολύ καλή πηγή βιταμίνης C και Α, συνεπώς έχουν αντιοξειδωτική δράση. Η βιταμίνη C συμβάλλει στο σχηματισμό γλυκογόνου αλλά και στη διατήρηση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ η βιταμίνη Α έχει σημαντική συμβολή στην αύξηση των οστών και τη διατήρηση της όρασης.

Τα μάνγκο είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, χαμηλά σε λιπαρά (ένα μάνγκο περιέχει περίπου 1γρ. λιπαρών) και έχουν λίγες θερμίδες (110 θερμίδες ανά τεμάχιο). Η κατανάλωση ενός μάνγκο την ημέρα καλύπτει το 40% των αναγκών μας για φυτικές ίνες, συμβάλλοντας στην ομαλότερη λειτουργία του εντέρου και περιορίζοντας τον κίνδυνο για ορισμένες μορφές καρκίνου.

Επίσης είναι μια τροφή χαμηλή σε νάτριο (ένα μάνγκο περιέχει 156mg νατρίου), συνεπώς μπορεί να καταναλωθεί από άτομα που ακολουθούν διατροφή για τον έλεγχο της αρτηριακής πίεσης. Επιπλέον τα μάγκο είναι πλούσια σε ένα ένζυμο που έχει καταπραϋντική δράση για το στομάχι και περιορίζει την εμφάνιση δυσκοιλιότητας και σπαστικής κολίτιδας.

Το μάνγκο μπορεί να καταναλωθεί ως φρούτο ή μπορεί να αποτελεί συστατικό συνταγών, όπως γλυκά ή σαλάτες.

ΒΕΡΙΚΟΚΟ

Πορτοκαλοκίτρινο φρούτο, ιδιαίτερα σαρκώδες, χυμώδες με πλούσια γλυκιά γεύση και σημαντικά οφέλη για την υγεία. Στην παραδοσιακή ιατρική το βασικό φαρμακευτικό τμήμα του ήταν ο πυρήνας του. Επίσης, θεωρείται πηγή ζωής και μακροζωίας ενώ ο Νομπελίστας G.S.Whipple, το 1934, χαρακτήρισε το βερίκοκο ισάξιο του συκωτιού όσον αφορά την

αναδημιουργία της αιμοσφαιρίνης. Παγκοσμίως την μεγαλύτερη παραγωγή την έχουν οι Η.Π.Α. και πιο συγκεκριμένα η Καλιφόρνια, ενώ ακολουθούν το Ιράν, η Κίνα, η Ισπανία, η Συρία και η Γαλλία. Η Ελλάδα κατέχει την 6η Θέση στην Ευρώπη με παραγωγή μεγαλύτερη από 40.000 τόνους το χρόνο.

Περιεκτικότητα σε θρεπτικά στοιχεία. Είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε βιταμίνη Α και περιέχει υδατάνθρακες, πεκτίνη, βιταμίνη C, βιταμίνη Β1, βιταμίνη Β2, β-καροτένιο, σίδηρο, ασβέστιο, κάλιο και σχεδόν όλα τα υπόλοιπα ιχνοστοιχεία και βιταμίνες, ενώ συνάμα αποτελεί κύρια πηγή κυτταρινών. Δεν περιέχει καθόλου χοληστερίνη και νάτριο.

Οφέλη για την υγεία. Δυστυχώς, επειδή το βερίκοκο δεν έχει μελετηθεί μεμονωμένα, οι φαρμακευτικές του ιδιότητες δεν έχουν ανιχνευτεί πλήρως. Ωστόσο, τα βερίκοκα βρίσκονται ψηλά στη λίστα των φρούτων και λαχανικών που βοηθούν στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου (Breast J. 2007)-κυρίως του πνεύμονα και πιθανώς και του παγκρέατος- οι οποίοι σχετίζονται με το κάπνισμα και οι όγκοι τους αντιμετωπίζονται εξαιρετικά δύσκολα.
Αυτό συμβαίνει γιατί τα βερίκοκα, όπως και άλλα ανοιχτόχρωμα πορτοκαλί φρούτα ή λαχανικά, περιέχουν μεγάλες ποσότητες β-καροτένιου, μια μορφή βιταμίνης Α που στις εργαστηριακές δοκιμές αποδεικνύεται ισχυρή ενάντια στον καρκίνο του πνεύμονα και του δέρματος.

Επίσης, το β-καροτένιο συντελεί στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, μέσω της αύξησης της δραστικότητας των προστατευτικών φυσικών φονικών κυττάρων, τα οποία αποτελούν ένα ξεχωριστό πληθυσμό λεμφοκυττάρων που έχουν την ικανότητα να επιτίθενται σε κύτταρα που έχουν προσβληθεί από ιούς.

Δεν πρέπει να παραλείψουμε ότι το β-καροτένιο είναι το πιο διαδεδομένο καροτενοειδές που περιέχεται σε τρόφιμα φυτικής προέλευσης. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι φρούτα και λαχανικά με βαθύ κίτρινο ή πορτοκαλί χρώμα, όπως είναι τα βερίκοκα, το πεπόνι, η ντομάτα και τα καρότα. Οι μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα που τρώνε πολλά από τα παραπάνω φρούτα και λαχανικά παρουσιάζουν μικρότερα ποσοστά καρκίνου του πνεύμονα και του λάρυγγα.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο βασικός προστατευτικός παράγοντας είναι το β-καροτένιο, αν και συνηγορούν στο ότι υπάρχουν και άλλοι άγνωστοι ακόμη παράγοντες στα βερίκοκα και σε άλλες τροφές που συμβάλλουν θετικά.

Σήμερα, τα βερίκοκα θεωρούνται τροφή ισχυρά προληπτική ενάντια στον καρκίνο και ιδανική για τους πρώην καπνιστές. Οι πλούσιες σε β-καροτένιο τροφές φαίνεται πως έχουν την ικανότητα να μειώνουν τις άδηλες καρκινικές συνέπειες του καπνίσματος.
Ακόμη, τα βερίκοκα ενδείκνυνται στην αναιμία, κυρίως λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς τους σε σίδηρο καθώς προάγουν την αιμοποίηση. Επίσης, είναι πολύτιμα και σε αυτούς που παρακολουθούν μια δίαιτα αδυνατίσματος, γιατί οι υδατάνθρακες, που περιέχουν, ικανοποιούν την αίσθηση του γλυκού, χωρίς να προσδίδουν πολλές θερμίδες.

Γενικά είναι πολύ εύπεπτα και θρεπτικά καθώς συνιστώνται για παιδιά που παρουσιάζουν καθυστερημένη ανάπτυξη αλλά και κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης. Χρησιμοποιείται φρέσκο για τη θεραπεία της διάρροιας, λόγω της στυπτικής του δράσης, αντιθέτως χρησιμοποιείται αποξηραμένο για τη θεραπεία της δυσκοιλιότητας.
Αντιλαμβανόμαστε επομένως ότι η φύση δια μέσου των τροφίμων της, δεν μας προσφέρει μόνο τα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για την επιβίωση μας αλλά μας δίνει απλόχερα πολύτιμες δραστικές ουσίες που θωρακίζουν την υγεία μας.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης. Αναζητήστε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό. Για μέγιστο όφελος, καλύτερα να τρώτε ξερά βερίκοκα. Έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε β-καροτένιο από ότι τα ωμά (J Agric Food Chem. 2005).
Ιδιαίτερη προσοχή όμως, στο χρώμα του φρούτου και περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα. Προσοχή όμως και στο κουκούτσι του. Πιο συγκεκριμένα, ο πυρήνας είναι δηλητηριώδης λόγω της αμυγδαλίνης που περιέχει. Η κατανάλωση πολλών κουκουτσιών μπορεί να προκαλέσει σοβαρή δηλητηρίαση, ειδικά στα παιδιά.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης. Εποχή συγκομιδής θεωρούνται οι μήνες Μάιος και Ιούνιος. Έχει παρατηρηθεί ότι το πλήρες ωριμασμένο βερίκοκο περιέχει μεγαλύτερα ποσοστά καροτενοειδών κατά 200% σε σχέση με τα άγουρα βερίκοκα. Επιλέξτε τα καλά χρωματισμένα, τρυφερά φρούτα που δεν είναι ούτε πρασινωπά ούτε τείνουν να ζαρώσουν. Το σαρκώδες και χυμώδες περικάρπιο είναι εύγευστο και γλυκό. Το εξωτερικό του βερίκοκου (φλούδα) είναι λεπτό, συνήθως χνουδωτό και είναι χρώματος κίτρινου με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή του πλευρά. 

Όσον αφορά τη χώρα μας, η Ελληνική ποικιλία Διαμαντοπούλου έχει τα πιο νόστιμα βερίκοκα. Είναι εξαιρετικά αρωματικά, αλλά δύσκολα στη μεταφορά τους, αφού είναι αρκετά ευαίσθητα. Η πιο κοινή ποικιλία στην Ελλάδα πάντως είναι τα βερίκοκα Μπεμπέκου που είναι μεγαλύτερα μεν, αλλά όχι τόσο αρωματικά και γλυκά.
Προτεινόμενος τρόπος μαγειρέματος. Το βερίκοκο καταναλώνεται νωπό σαν φρούτο. Επίσης μπορεί να καταναλωθεί και αποξηραμένο, γίνεται μαρμελάδα, γλυκό, κομπόστα, χρησιμοποιείται στη ζαχαροπλαστική και γίνεται λικέρ, χυμός και συστατικό ανάμεικτων χυμών.

ΚΑΡΠΟΥΖΙ

Μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού και την απογείωση του υδραργύρου, το καρπούζι αποτελεί μια όαση δροσιάς με πλούσια γεύση και δυνατό άρωμα. Είτε μόνο του, είτε συνοδευόμενο από λευκό τυρί αποτελεί ένα χορταστικό σνακ αλλά και ένα ελαφρύ βραδινό, με απίθανο χρωματικό συνδυασμό. Είναι το αγαπημένο φρούτο των παιδιών, αλλά και της παρέας, αφού συνήθως το καταναλώνουμε μαζεμένοι όλοι σαν οικογένεια, λόγω της ιδιαίτερα γλυκιάς και δροσιστικής του γεύσης, της υψηλής περιεκτικότητάς του σε νερό, αλλά και του πλήθους βιταμινών που διαθέτει, προσφέροντας συνάμα λίγες θερμίδες.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία. Πιο συγκεκριμένα, το καρπούζι αποδίδει μόνο 30 θερμίδες ανά 100 γρ., 7,6 γρ. υδατάνθρακες, 94 γρ. νερό, ενώ παράλληλα περιέχει αρκετές φυτικές ίνες. Δε θα πρέπει να ξεγελάει η ελαφριά του γεύση αφού έχει αρκετή φυσική ζάχαρη και έτσι η υπερκατανάλωσή του μπορεί να είναι επιβαρυντική για το βάρος μας. Η χημική του ανάλυση έχει δείξει ότι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α, θειαμίνη, B6, C, λυκοπένιο, κάλιο και φυτικές ίνες, ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη. Καλό θα είναι να τρώγεται ώριμο, διαφορετικά παρέχει ελάχιστα από τα παραπάνω διατροφικά στοιχεία, που αναλύονται στον πίνακα.

Οφέλη για την υγεία. Το καρπούζι είναι εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών καθώς περιέχει βιταμίνη C, βητα-καροτίνη αλλά και βιοτίνη, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του οργανισμού από διάφορους τύπους καρκίνου. Συνάμα, αποτελεί πλούσια πηγή citrolline, ενός αμινοξέος, το οποίο μπορεί να μεταβολιστεί σε αργινίνη, βασικό αμινοξύ για τον άνθρωπο, καθώς αποτελεί το αζωτούχο υπόστρωμα που χρησιμοποιείται στη σύνθεση του νιτρικού οξειδίου, διαδραματίζοντας ουσιαστικό ρόλο στις καρδιαγγειακές και ανοσολογικές λειτουργίες. Τελευταία, μάλιστα, έρευνα έδειξε ότι η συγκέντρωση αργινίνης στο πλάσμα μπορεί να αυξηθεί μέσω της εισαγωγής citrulline από την κατανάλωση καρπουζιού (Nutrition, 2007).

Ακόμη, περιέχει βιταμίνη Α, η οποία είναι σημαντική για καλύτερη όραση και αποτελεσματικότερη άμυνα σε μολύνσεις καθώς ενδυναμώνει τα λεμφοκύτταρα του οργανισμού. Όσον αφορά τη βιταμίνη C , περιέχεται σε υψηλά ποσοστά βοηθώντας και αυτή με τη σειρά της το αμυντικό σύστημα του οργανισμού ενάντια στις μολύνσεις, προστατεύοντας παράλληλα από το οξειδωτικό στρες και τα προϊόντα του μεταβολισμού που επιταχύνουν τη διαδικασία της γήρανσης. Περιέχει ακόμη βιταμίνηB6, η οποία συμβάλλει στην σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία. Πλούσιο, συν τοις άλλοις, σε κάλιο, συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της αρτηριακής πίεσης, διαθέτοντας συνάμα διουρητική δράση. Επιπρόσθετα, είναι μια πολύ καλή πηγή φυτικών ινώ οι οποίες βοηθούν την κινητικότητα του εντέρου, δρουν εναντίον της δυσκοιλιότητας, ενώ συμβάλλουν στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, κυρίως του ορθού.

Τέλος, περιέχει μια ουσία –το λυκοπένιο - η οποία θεωρείται ότι έχει αντικαρκινική δράση και έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τους ερευνητές τα τελευταία έτη. Το λυκοπένιο έχει και ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, ενώ είναι βιολογικά περισσότερο ενεργό και διαθέσιμο για τον οργανισμό μας σε σύγκριση με εκείνο που περιέχεται στη ντομάτα (το πιο γνωστό εκπρόσωπο του λυκοπενίου).

Πιο συγκεκριμένα, το λυκοπένιο εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια του κυτταρικού μεταβολισμού. Η δράση του γίνεται αισθητή κυρίως σε περιστατικά ενάντια στον κίνδυνο του καρκίνου του προστάτη, παρουσιάζοντας, συγχρόνως, ευεργετικές δράσεις στο καρδιαγγειακό σύστημα (J Nutrition 2003).

Επομένως το καρπούζι είναι μια αξιοσημείωτη πηγή ωφέλιμων και θρεπτικών ουσιών με σημαντικές προστατευτικές και ευεργετικές δράσεις για την υγεία μας και όχι μόνο. Στην αρχαιότητα είχε και καλλυντικές ιδιότητες, τις οποίες χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα με τις μάσκες προσώπουπου γίνονται με φλούδες καρπουζιού.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης. Ιδανικό για κατανάλωση σε φέτες ή σε φρουτοσαλάτες, ωμό. Χτυπώντας το στο μίξερ φτιάχνουμε γρανίτα, αναψυκτικό, ή φρούιτ-παντς με αλκοόλ. Ένας εξαίσιος συνδυασμός με το καρπούζι είναι οι ελιές, το άσπρο τυρί -συνήθως φέτα -ή ακόμη καλύτερα κυπριακό χαλούμι.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης. Πρώτα διαλέξτε ένα καρπούζι που να έχει συμμετρικό σφαιρικό σχήμα χωρίς χτυπήματα ή κοψίματα, με ικανοποιητικό βάρος (οι ποικιλίες που καταναλώνονται σήμερα μπορούν να φτάσουν σε βάρος αρκετά κιλά). Τέλος, γυρίστε το και βρείτε ένα σημείο πάνω στο καρπούζι που να είναι κίτρινο. Αυτό είναι το σημείο στο οποίο ακουμπούσε το καρπούζι στο έδαφος όταν ωρίμαζε. Βρήκατε το καλύτερο καρπούζι! Όσον αφορά την συντήρησή του, καλό είναι να φυλάσσεται στο ψυγείο, με λίγη μεμβράνη συντήρησης τροφίμων και όχι κομμένο σε τεμάχια, διότι αφυδατώνεται και αλλοιώνεται η γεύση του.

Τα μελλοντικά…καρπούζια. Σε ερευνητικές δοκιμές που γίνονται σε διάφορα Ευρωπαϊκά κέντρα, (π.χ. Βαλένθια) οι πρώτες έρευνες αφορούσαν στην παραγωγή καρπουζιών δίχως κουκούτσια, αν και αργότερα επικεντρώθηκαν στην αλλαγή του χρώματος της σάρκας του, αφήνοντας σε δεύτερα μοίρα την πρώτη προσπάθεια. Εν τέλει, πρόσφατα, κατάφεραν να παράγουν καρπούζι με κίτρινη σάρκα και χωρίς κουκούτσια, γνωστό ως καρπούζι-ανανάς, που ήδη έχει κυκλοφορήσει στην αγορά σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία εξαιτίας της γλυκύτητάς του και της παρόμοιας γεύσης του με το παραδοσιακό κόκκινο καρπούζι. Επίσης, επιτεύχθηκε η παραγωγή καρπουζιού χωρίς κουκούτσια με πορτοκαλί σάρκα, απλά δεν είναι ακόμη στη διάθεση του καταναλωτικού κοινού. Τα είδη καρπουζιού που υπάρχουν σήμερα είναι τα ακόλουθα:

Sugar Baby : Στρογγυλό, βαθύ πράσινου χρώματος στο φλοιό, με κόκκινη σάρκα

Crimson Sweet: Στρογγυλό, ελαφρώς πεπλατυσμένο με ριγωτό φλοιό

Charleston Grey: Πεπλατυσμένο, χρώματος πράσινου σκούρου με αρκετά σκούρες ρίγες

Ice-box: Φρούτο πολύ στρογγυλό και σχετικά μικρό, με φλοιό ανοιχτό πράσινο με ρίγες και με σάρκα χρώματος κόκκινου ή κίτρινου.

ΠΕΠΟΝΙ

Μέσα στον πυρετό του καλοκαιριού και την απογείωση του υδραργύρου, το πεπόνι αποτελεί μια όαση δροσιάς με πλούσια γεύση και χρυσαφένιο άρωμα καθώς αποτελεί ένα από τα πιο διαδεδομένα καλοκαιρινά φρούτα. Με καταγωγή από την Ασία, κατάφερε από πολύ νωρίς να συνοδευτεί από σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες. Πιο συγκεκριμένα, το κιτρινωπό πεπόνι, που είναι γνωστό με την ονομασία cantaloupe, χρησιμοποιείται στην Κίνα για τη θεραπεία της ηπατίτιδας. Επίσης, οι σπόροι του χρησιμοποιούνται στις Φιλιππίνες, για την αντιμετώπιση του καρκίνου και την πρόκληση εμμηνόρροιας, στην Ινδία ως διουρητικό και στην Αφρική γίνονται χυλός και τρώγονται για την πρόκληση αποβολών.

Σήμερα, στην Ελλάδα οι μεγαλύτερες καλλιέργειες βρίσκονται στην Πελοπόννησο και την Κρήτη, ενώ παγκοσμίως τα σκήπτρα της παραγωγής κρατά η Κίνα, και ακολουθούν η Ισπανία, η Τουρκία, το Ισραήλ, και οι Η.Π.Α.

Στη χώρα μας, το πεπόνι κατέχει υψηλή θέση στις προτιμήσεις των καταναλωτών, λόγω της ιδιαίτερα γλυκιάς και δροσιστικής του γεύσης, της υψηλής περιεκτικότητάς του σε νερό, αλλά και του πλήθους βιταμινών που διαθέτει, προσφέροντας συνάμα λίγες θερμίδες.

Ποσοστά περιεκτικότητας σε θρεπτικά στοιχεία : Πιο συγκεκριμένα, το πεπόνι αποδίδει μόνο 34 θερμίδες/100 gr., 8,16 gr. υδατάνθρακες και 90gr. νερό. Δε θα πρέπει να ξεγελάει η ελαφριά του γεύση αφού έχει αρκετή φυσική ζάχαρη και έτσι η υπερκατανάλωσή του μπορεί να είναι επιβαρυντική για το βάρος μας. Η χημική του ανάλυση έχει δείξει ότι είναι πλούσιο σε βιταμίνες Α και, C, καθώς και σε θειαμίνη, νιασίνη, Β6 και κάλιο ενώ δεν περιέχει καθόλου χοληστερόλη. Καλό θα είναι να τρώγεται ώριμο, διαφορετικά παρέχει ελάχιστα από τα παραπάνω διατροφικά στοιχεία, που αναλύονται στον πίνακα. Όσο πιο ώριμο είναι το πεπόνι τόσο μεγαλύτερα ποσοστά β-καροτίνης περιέχει. Χαρακτηριστικό δείγμα της ωριμότητάς του είναι το άρωμά του. Επομένως, διαλέγετε πεπόνια που έχουν ικανοποιητικό βάρος και είναι αρωματικά (γλυκιά οσμή). Διαφορετικά τοποθετήστε το για μερικές μέρες σε θερμοκρασία δωματίου μέχρι να αποκτήσει το άρωμά του και μετά κόψτε το.

Οφέλη για την υγεία : Το πεπόνι, κατά την άποψη πολλών ερευνητών σε θέματα διατροφής, είναι πλούσιο σε έναν αριθμό συστατικών που είναι γνωστό ότι μειώνουν την πίεση του αίματος και την χοληστερόλη και συνάμα προστατεύουν από διάφορους τύπους καρκίνου. Πιο συγκεκριμένα, τα στοιχεία που έρχονται στο φως για το πεπόνι cantaloupe καθιστούν το φρούτο ακόμα πιο σημαντικό από ότι υποστηρίζουν οι παραδοσιακές θεωρίες. Σε ένα ενδιαφέρον πείραμα αποδείχτηκε ότι διαθέτει αντιπηκτικές και αντιθρομβωτικές ιδιότητες. Οι ερευνητές ανέμειξαν αιμοπετάλια με τη γλυκιά, νερουλή σάρκα του πεπονιού. Συμπέραναν ότι το πεπόνι περιέχει έναν παράγοντα που εμποδίζει τη συσσώρευση των ανθρωπίνων αιμοπεταλίων. Έτσι, τα αιμοπετάλια δεν κατάφεραν να ενωθούν, με αποτέλεσμα να αποτύχουν στη δημιουργία θρόμβων που ευθύνονται για τις καρδιοπάθειες και τα εγκεφαλικά επεισόδια. Το αντιπηκτικό χημικό του πεπονιού είναι η αδενοσίνη, το ίδιο συστατικό που υπάρχει στα κρεμμύδια, το σκόρδο και τα μανιτάρια. Από ότι φαίνεται, λοιπόν, το πεπόνι είναι ακόμη μια τροφή που βοηθά στην αραίωση του αίματος, μειώνοντας τις πιθανότητες καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών.

Επίσης, το πεπόνι είναι εξαιρετική πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών καθώς περιέχει βιταμίνη C και, β-καροτίνη, συμβάλλοντας έτσι στην προστασία του οργανισμού από διάφορους τύπους καρκίνου, καρδιακά νοσήματα και άλλα ακόμα προβλήματα που συνδέονται με την μεγάλη ηλικία, όπως ο καταρράκτης (Phytother Res. 2005). Ακόμη, περιέχει βιταμίνη Α (19%/100gr), η οποία είναι σημαντική για καλύτερη όραση και αποτελεσματικότερη άμυνα σε μολύνσεις καθώς ενδυναμώνει τα λεμφοκύτταρα του οργανισμού. Όσον αφορά τη βιταμίνη C, περιέχεται σε υψηλά ποσοστά (41%/100gr) βοηθώντας και αυτή με τη σειρά της το αμυντικό σύστημα του οργανισμού ενάντια στις μολύνσεις, προστατεύοντας παράλληλα από το οξειδωτικό στρες και τα προϊόντα του μεταβολισμού που επιταχύνουν τη διαδικασία της γήρανσης. Περιέχει ακόμη βιταμίνη Β₆, η οποία συμβάλλει στην σύνθεση των νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου καθώς συντελεί στην καλύτερη πνευματική και ψυχολογική υγεία.

Πλούσιο, συν τοις άλλοις, σε κάλιο, συμβάλλει στη ρύθμιση της καρδιακής λειτουργίας και της αρτηριακής πίεσης, διαθέτοντας συνάμα διουρητική δράση (κυρίως λόγω του μεγάλου ποσοστού νερού που περιέχει). Σε μία πρόσφατη μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι άτομα με υψηλότερα επίπεδα καλίου στον οργανισμό τους σημείωσαν την χαμηλότερη πίεση αίματος. Αντίθετα, άτομα με ελάχιστες ποσότητες καλίου στο αίμα, διέτρεξαν μεγαλύτερο κίνδυνο υψηλής πίεσης του αίματος. Παράλληλα, άλλες μελέτες έδειξαν ότι το κάλιο μπορεί να παρεμποδίσει την δράση της LDL χοληστερόλης (κακή χοληστερόλη) και να αποβεί επιζήμια για τον οργανισμό.

Επομένως το πεπόνι είναι μια αξιοσημείωτη πηγή ωφέλιμων και θρεπτικών ουσιών με σημαντικές προστατευτικές και ευεργετικές δράσεις για την υγεία μας και όχι μόνο. Στην αρχαιότητα είχε και καλλυντικές ιδιότητες, τις οποίες χρησιμοποιούμε ακόμα και σήμερα με τις μάσκες προσώπουπου γίνονται με φλούδες πεπονιού. Πιστεύεται ότι η φλούδα του πεπονιού τονώνει το δέρμα και βοηθά στην μείωση της ακμής κατά την εφηβεία.

Προτεινόμενος τρόπος κατανάλωσης : Ιδανικό για κατανάλωση σε φέτες ή σε φρουτοσαλάτες, ωμό. Χτυπώντας το στο μίξερ φτιάχνουμε γρανίτα, παγωτό, χυμό, αναψυκτικό. Όμως, μην αφήνεται το πεπόνι κομμένο σε φέτες για πολλή ώρα, διότι ότι η βιταμίνη C που περιέχει, καταστρέφεται γρήγορα εάν εκτεθεί στον αέρα. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να καταναλώνεται αμέσως μετά αφού θα κοπεί.

Προτεινόμενος τρόπος αγοράς και συντήρησης : Τα πεπόνια διαφέρουν στο σχήμα, στον όγκο, στο μέγεθος, στο χρώμα της φλούδας και της σάρκας, στο άρωμα αλλά και στη γεύση, ανάλογα με την ποικιλία. Έτσι έχουμε σχήμα στρογγυλό ή ωοειδές, φλούδα χοντρή ή λεπτή, χρώμα κίτρινωπό ή πρασινωπό, επιφάνεια φλούδας λεία ή με γραμμώσεις, γεύση γλυκιά, δροσερή και αρωματική. Στη χώρα μας, έχουμε αρκετές ποικιλίες πεπονιάς, ενώ τα παραγόμενα πεπόνια είναι από τα πιο νόστιμα που υπάρχουν στον κόσμο. Πρώτα διαλέξτε ένα πεπόνι που να έχει συμμετρικό σφαιρικό σχήμα χωρίς χτυπήματα ή κοψίματα, με ικανοποιητικό βάρος. Όσον αφορά την συντήρησή του, καλό είναι να φυλάσσεται στο ψυγείο, με λίγη μεμβράνη συντήρησης τροφίμων και όχι κομμένο σε τεμάχια, διότι αφυδατώνεται και αλλοιώνεται η γεύση του.

ΜΟΥΡΑ

Μία πρόσφατη μελέτη που διεξήχθει στη Φιλανδία ισχυρίζεται ότι μία δίαιτα πλούσια σε διάφορα είδη της ευρείας κατηγορίας των μούρων (berries) μπορεί να αυξήσει τα επίπεδα της καλής χοληστερόλης (HDL) και να μειώσει την αρτηριακή πίεση, μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακώ παθήσεων.
Στη συγκεκριμένη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition τον Φεβρουάριο του 2008, βρέθηκε ότι η κατανάλωση των συγκεκριμένων φρούτων μείωσε τη συστολική αρτηριακή πίεση κατά 7.3 mmHg και ταυτόχρονα αύξησε την καλή χοληστερόλη κατά 5% σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, μετά από παρέμβαση 2 μηνών με καθημερινή κατανάλωση των συγκεκριμένων φρούτων. 

Στη μελέτη χρησιμοποιήθηκε συνδυασμός μούρων, όπως βατόμουρα, φραμπουάζ, φράουλες, τόσο στην ωμή μορφή τους, όσο και σαν χυμός ή πουρές φρούτων, ώστε να εξασφαλιστεί η υψηλότερη κατανάλωση διαφορετικών πολυφαινολών. Όλη η κατηγορία των μούρων και των χυμών τους είναι ιδιαίτερα γνωστή για τη σημαντική περιεκτικότητά της σε αντιοξειδωτικές ουσίες (φλαβονοειδή, πολυφαινόλες) και σε βιταμίνη C. Η μελέτη αυτή έρχεται να προστεθεί σε ένα συνεχώς αυξανόμενο όγκο ερευνών, οι οποίες υποστηρίζουν ότι η κατανάλωση μούρων σχετίζεται θετικά με την προστασία της υγείας της καρδιάς και των αγγείων, π.χ. μειώνοντας την κακή χοληστερόλη (LDL).

ΡΟΔΙ

Είμαι βέβαιος ότι πολλοί από εσάς ως παιδιά έχετε λερωθεί από τον χυμό του ροδιού στην προσπάθεια σας να φάτε αυτό το ιδιαίτερο σε γεύση ωφέλιμο φρούτο. Τώρα πιά το ρόδι μπορούμε να το απολαύσουμε σε μορφή χυμού, μιας και η εξέλιξη της βιομηχανιάς τροφίμων μας προσφέρει τη δροσερή γεύση του στο ποτήρι!

Το ρόδι έχει ευχάριστη γλυκιά γεύση και έντονο χρώμα. Αποτελεί πλούσια πηγή αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως οι πολυφαινόλες, οι ταννίνες και οι ανθοκυανίνες. Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ρόδια μπορεί να έχουν περισσότερες αντιοξειδωτικές ιδιότητες από το πράσινο τσάι.

Επιπροσθέτως, ο χυμός ροδιού βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος σε άτομα με ισχαιμική καρδιαγγειακή πάθηση. Σε μια έρευνα στην οποία συμμετείχαν 45 καρδιοπαθείς με ισχαιμία, οι συμμετέχοντες που έπιναν 8 ποτήρια χυμό ροδιού την ημέρα για 3 μήνες είχαν λιγότερη ισχαιμία κατά τη διάρκεια ενός τέστ κοπώσεως εν αντιθέσει με εκείνους που δεν έπιναν. Ένα άλλο θετικό στοιχείο ήταν ότι δεν υπήρχαν αρνητικές συνέπειες για όσους έπιναν χυμό ροδιού.

Άλλες έρευνες έδειξαν ότι ο χυμός ροδιού μπορεί να έχει καρδιοπροστατευτική δράση. Σύμφωνα με την Κάρεν Κόλινς, διατροφικό σύμβουλο του Αμερικάνικου Ινστιτούτου Έρευνας κατά του Καρκίνου, ο χυμός ροδιού μπορεί να συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων της κακής χοληστερίνης LDL και να ελαττώσει την παρουσία της αθηροματικής πλάκας σε αρτηρίες που έχουν ήδη υποστεί στένωση.

Τέλος, υπάρχουν ενδείξεις ότι ο χυμός ροδιού επιβραδύνει την εξέληξη του όγκου του προστάτη και συμβάλλει στην επιδιόρθωση της βλάβης στο DNA που μπορεί να προκαλέσει ογκογένεση. Ο χυμός ροδιού συντέλεσε στην αύξηση του ρυθμού θανάτου των καρκινικών κυττάρων και μείωσε την αύξηση του μεγέθους τους. Άντρες που έπασχαν από καρκίνο του προστάτη μπορούν να επωφελιθούν καταναλώνοντας χυμό ροδιού σε καθημερινή βάση.

Σίγουρα χρειάζεται μεγαλύτερη ερευνητική δραστηριότητα για να εξακριβωθεί το μέγεθος της προστατευτικής δράσης του ροδιού, παρόλα αυτά με τα μέχρι τώρα δεδομένα που έχουμε, αξίζει να το εντάξουμε στην διατροφή μας.

ΣΤΑΦΥΛΙΑ

Το σταφύλι είναι ο βρώσιμος καρπός του αμπελιού. Το αμπέλι ή κλίμα (Vita Vinifera)  είναι απείθαρχο αναρριχητικό τροπικό φυτό, του οποίου τα ίχνη βρέθηκαν σε απολιθώματα, στη Μέση Ανατολή, που χρονολογούνται στην αρχή της τριτογενούς περιόδου. Παράγωγα του ο μούστος, το κρασί, το ξύδι και οι σταφίδες. Στην Αγία Γραφή αναφέρεται για πρώτη φορά επί εποχής Νώε. Χρειαζόταν κλάδεμα και περιποίηση για να καρποφορήσει.

Τα σταφύλια τρώγονταν νωπά ή αποξηραμένα. Όσον αφορά το χρώμα, υπάρχουν τα σταφύλια τα λευκά, τα κόκκινα και τα μαύρα(σκούρα κόκκινα). Υπάρχουν πολλές ποικιλίες σταφυλιών, οι οποίες  ταξινομούνται σε 3 μεγάλες ομάδες τις λευκές, τις ερυθρές και τις ροδόχρωμες. Παρ΄όλο  που επικρατεί η άποψη ότι τα κόκκινα σταφύλια είναι πιο ωφέλιμα για την υγεία μας, όλα τα είδη ασκούν ευεργετική επίδραση  στον ανθρώπινο οργανισμό.

Είναι τροφή πλούσια σε κάλιο και βιταμίνες Α, Β και C. Τα 100γρ σταφυλιών αποδίδουν 60Kcal. Το σταφύλι κυρίως λόγω του καλίου που περιέχει σε μεγάλες ποσότητες αυξάνει τη διούρηση και καταπολεμά την κατακράτηση των υγρών. Θεωρείται η κυριότερη τροφή αποτοξίνωσης. Τα έλαια που παράγονται από τα κουκούτσια των σταφυλιών είναι πλούσια σε λιπαρά οξέα τα οποία μειώνουν την χοληστερόλη. Η κατανάλωση σταφυλιού βοηθάει σε καταστάσεις ύπαρξης δυσπεψίας, δυσκοιλιότητας και αιμορροΐδων. Τα πιο πολύτιμα συστατικά του σταφυλιού είναι οι ουσίες με αντιοξειδωτική δράση. Τα σταφύλια περιέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες της ομάδας των φλαβονοειδών που φαίνεται να συντελούν  στην πρόληψη ορισμένων μορφών καρκίνου (του στήθους, του παχέος εντέρου, του δέρματος, του ήπατος) και των καρδιαγγειακών παθήσεων. Τα σταφύλια περιέχουν ένα πολύτιμο φυτικό συστατικό, τη ρεσβερατρόλη. Η ρεσβερατρόλη βρίσκεται στη φλούδα των σταφυλιών, στα μούρα, στο πεύκο, στα ρόδια, στα φιστίκια και τα φασόλια. Η ρεσβερατρόλη ανήκει στη κατηγορία των φυτοαλεξινών. Πρόκειται για ένα φυσικό αντιβιοτικό που παράγουν τα φυτά για την άμυνά τους.  Η φλούδα των σταφυλιών περιέχει κατά πολύ τις μεγαλύτερες ποσότητες ρεσβερατρόλης.  Κατά τη διάρκεια της σύνθλιψης των σταφυλιών ορισμένη ποσότητα από τη ρεσβερατρόλη διαλύεται μέσα στο μούστο έτσι μεταφέρονται οι ιδιότητες της και στο κρασί. Η ρεσβερατρόλη έχει αντικαρκινική δράση. Μέσω εργαστηριακών μελετών φαίνεται ότι μπορεί να καταστείλει τη σύνθεση ελευθέρων ριζών, να μειώσει τους δείκτες της φλεγμονής ακόμη και τον κίνδυνο εμφάνισης μεταλλάξεων. Η ουσία προστατεύει από τον καρκίνο του δέρματος που προκαλείται από υπεριώδη ακτινοβολία και ιδιαίτερα από τις ακτίνες UVB.

Όπως το σταφύλι έτσι και το παράγωγό του το κρασί έχουν ευεργετικές ιδιότητες. Έρευνες που εξέταζαν τη σχέση του κρασιού και της ρεσβερατρόλης έδειξαν  μείωση  του κινδύνου για Στεφανιαία Νόσο, μείωση της οξείδωσης της λιποπρωτείνης LDL και των λιπιδίων και  μείωση της συγκόλλησης των αιμοπεταλίων. Παρόμοια δράση με τη ρεσβερατρόλη επιτελούν οι τανίνες και η κερκετίνη που περιέχονται στα σταφύλια και στο κρασί. Τελικά είναι πολύ ευχάριστο να μαθαίνουμε ότι κάτι που μας ευχαριστεί τη γεύση είναι και πολύ ωφέλιμο για την υγεία μας.

Επιλογή σταφυλιού - θα πρέπει οι ρώγες να έχουν μέτριο μέγεθος, και ζωηρό χρώμα, το τσαμπί να έχει κωνικό σχήμα και το κλαδί τους να είναι φρέσκο 

Συντήρηση -   διατηρούνται στο ψυγείο και σε χαμηλές θερμοκρασίες. Κατά τη συντήρηση τους μπορείτε να τα κόψετε από το τσαμπί τους και να αφαιρέσετε τις αλλοιωμένες ρώγες.